Հյուսիսատլանտյան դաշինքի ղեկավարները, ըստ Բլումբերգի, խնդրում են գլխավոր քարտուղար Սթոլթենբերգին մնալ ևս մեկ-երկու տարի: Կարծում եմ, որ պարոն Յենսը պետք է համաձայնի պաշտոնավարման չորրորդ շրջանին, որպեսզի, որպես պաշտոնյա, արձանագրի ռուս-ուկրաինական պատերազմի ավարտը, ինչը երկարաձգելու առումով նա ջանք չխնայեց: Իսկ թե ինչպիսի ավարտ այն կունենա, կարծում եմ, պարոնն այս հարցում կասկածներ չունի՝ հատկապես նոր հակահարձակման ֆոնին: ՈՒրիշ հարց, որ Արևմուտքում վաղուց սովոր չեն նայելու ճշմարտության դեմքին: Դա մենք մեր կաշվի վրա ենք զգում արդեն երրորդ տարին:

Դեռևս երկու տարի առաջ պարզ էր, մասնավորապես, ես էլ էի ասել, որ Թուրքիան Հայաստանից ունի պահանջներ. - հրաժարվել Արցախից, -տրամադրել Սյունիքի միջանցքը՝ առանց հայկական, վերահսկողության,

Բոլորս էլ գիտենք, որ ծիրանը Հայաստանի խորհդանիշներից մեկն է, և այն մեծ արժեք ունի յուրաքանչյուր հայի համար։ Բայց ինձ համար այն մի այլ նշանակություն ունի, այն վեր է ամեն ինչից, այն ինձ համար շատ թանկ է՝ իմ հայրական տան հետ կապող անմոռանալի հիշողություն Է;

Պարզվում է, ՔՊ-ական Հայաստանում ոստիկանները ոչ միայն բռնության են ենթարկում, ծեծում քաղաքացիներին, այլև ծխախոտ հանգցնում նրանց դեմքին։

Կամ թուրքերը մեզ, կամ մենք թուրքերին: Երրորդ տարբերակը բացառված է։ Երրորդ տարբերակը անհնար է ու դա հողի համար չէ, դա փողի համար չէ, այլ տեսակի` սա տեսակների պատերազմ է ու սրա վերջը միայն մեկի բացարձակ հաղթանակով է հնարավոր։

Մեր ողբերգությունն այն է, որ մենք, ընտրություն չունենալով, ընտրել ենք վատի ու վատագույնի միջև և արդյունքում ստացել ենք վատթարագույնը։

Այս քարտեզի համար նորագույն զինյալ պայքարի արդյունքում` հատկապես 1973 թվականից սկսած, զոհվել են աննկուն մարտիկներ;

Երբեմն տեսնում ես երիտասարդ մեկին, ով նախարար է, տեղակալ կամ սրանց մամլո խոսնակը, զարմանքից ու նողկանքից քար ես կտրում. ինչպե՞ս կարելի է այսքան երիտասարդ ու այսքան փչացած լինել, ե՞րբ են հասցրել էս չափի ստախոս ու աննամուս դառնալ:

Լավ, ընդունենք, որ ճիշտ եք՝ ժողովուրդը որակական հետընթաց է ապրել։ Կարող եք ժամերով ու տարիներով նկարագրել այդ հետընթացը, դրա պատճառները, հետևանքները։ Բայց ախր կարելի է, չէ՞, դա երկու խոսքով էլ ձևակերպել՝ ժողովուրդը ենթարկվում է ուժեղին։ Կարող եք ասել՝ այդ պահին ուժ ցույց տվողին, առանձնապես բան չի փոխվում։

Մենք մեր կոտրած ձեռքով մեր հայրենիքի վերջին պատառը՝ Արցախից մ նացած պատառիկով, հանձնում ենք թշնամուն և այդ աստվածանարգ ու դժոխքի կրակներում հավերժ այրվելու դատապարտված արարքը նողկալիորեն արդարացնում ենք՝ ասելով՝ որովհետև նախկինները ողջ են, ապրում են, դեռ շնչում են: Որովհետև Ռոբերտ Քոչարյանը՝ որպես շարքային քաղաքացի, քայլում է ցուցարարների հետ, որովհետև Սերժ Սարգսյանի եղբորորդին մասնակցում է երթին: Որովհետև Մստոյի բեղը ծուռ է, դրա համար էլ երկրպագում ենք մեր հայրենիքը թուրքին հանձնողին: